воскресенье, 30 июня 2013 г.

Արև,ծաղիկներ,թռչուններ ու վերջում Վիկա...

Հիմա նստած եմ դրսում,շուրջս լռություն է, չկա քաղաքի աղմուկը, չկա մեքենաների և մարդկանց ձայները,միայն բզեզների  բզբզոցն ու թռչունների ձայն է, որոնք հավանաբար երգում են, որ բարձացնեն ստեղծագործ միտքս:Ծաղիկների անուշահոտություն,որոնք ամեն մի շնչելուց լցվում են քթանցքներս,թիթեռներ և արև,որ մի պահ դուրս է գալիս և ծակելով աչքերս չի թողնում գրեմ, և մի պահ էլ անհետանում թողնելով ինձ ու աչքերս հանգիստ:Եվ չնայած այս հրաշք տեսարանին(նկատի ունեմ ծառերը,ծաղիկները,թռչուններն ու երկինքը) և էլ ավելի հրաշք զգացողությունների,ես հիմա պետք է գրեմ Վիկայի մասին:

среда, 12 июня 2013 г.

Բենքսի. իմ ճամբարային նոր բացահայտումները շարքից

Բենքսին անգլիացի հայտնի ու սկանդալային գրաֆիկական նկարիչ է: Կենսագրության մեջ անվան հետ կապված  շատ հակասություններ կան. ամենատարածված տարբերակներում հնչում են Ռոբերտ կամ Ռոբին Բենքս անվանումները: Ենթադրվում է, որ ծնվել է 1974 թվականին Անգլիական քաղաքում ՝ Բրիստոլում: 1990-ակաների վերջերին սկսեց զբաղվել գրաֆիտով և երկար ժամանակ հանդես է գալիս որպես գրաֆիկական նկարիչ: Ժամանակի ընթացքում նրա նկարները դառնում են  հայտնի և մաշտաբային: Բայց Բենքսիի համար ավելի դժվար է լինում, քանի որ նա չէր կարող անընդատ փախչել ոստիկաններից, նրան թույլ չէին տալիս նկարել պատերին: Եվ մի անգամ  էլ...